تهران منتظر تصمیم‌گیری واشنگتن

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی برنا، گفت‌وگوهای وین که به منظور رفع تحریم‌های ظالمانه رژیم آمریکا علیه ملت ایران با حضور هیئت بلندپایه تهران و به ریاست علی باقری مذاکره کننده ارشد کشورمان در حال برگزاری است، این روزها به نقطه‌ای رسیده که بازار حدس و گمان و حاشیه‌سازی رسانه‌‌های غربی داغ شده است.

بدیهی در نظام رسانه‌ای کشورهای غربی برخلاف آنچه ادعا می‌شود، خبری از «عینیت خبری» ‌نیست و بجای«آنچه است»، «آنچه می‌خواهند باشد» روایت می‌شود. عمده هدف امپراتوری رسانه‌‌ای نظام سلطه نیز، دستکاری افکار عمومی با استفاده از نظریه «برجسته‌سازی» است؛ نظریه‌ای که می‌گوید شاید نتوان به مردم گفت چگونه فکر کنند اما می‌توان گفت به چه فکر کنند.

شانتاژ رسانه‌ای کشورهای غربی در حالی است که علی باقری مذاکره کننده ارشد کشورمان شامگاه چهارشنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۰ در یک پیام کوتاه توئیتری نوشت «‌بعد از هفته‌ها مذاکرات فشرده، بیش از هر زمان به توافق نزدیک شده‌ایم اما تا وقتی درباره همه‌چیز توافق نشده باشد، درباره هیچ چیز توافق نشده است. واقع‌بینی، خودداری از زیاده‌خواهی و توجه به تجربه ۴ سال گذشته لازمه تحقق این هدف است. زمان تصمیم‌گیری طرف‌های مذاکراتی ما فرا رسیده است».

ساعاتی قبل از علی باقری، علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت کشورمان نیز در توئیتی نوشته بود «‌آمریکا و اروپا در آزمون اجرای تعهدات‌شان در ‎برجام مردود شدند. اکنون برجام برای ‎ایران در حوزه اقتصادی و رفع تحریم‌ها به پوسته‌ای خالی تبدیل شده است. با آمریکای بدعهد و اروپای بی‌عمل هیچ‌گونه مذاکره فرابرجامی صورت نخواهد گرفت». ظاهرا بین اظهارات این دو مقام ایرانی تمایز وجود دارد ولی با اندکی تأمل می‌توان به هدف‌گیری مشترک اظهارات هر دوم مقام ایرانی مرتبط به مذاکرات هسته‌ای پی برد که اولی در مقام ترسیم راهبرد و دومی در مقام اجرای آن گام برمی‌دارند.

نقطه اشتراک اظهارات این دو مقام کشورمان، گوشزد کردن این نکته اساسی به دولت آمریکاست که باید تحریم‌های تحمیلی ظالمانه علیه مردم کشورمان برداشته شود و علاوه بر آن ضمن ارائه «تضمین ذاتی»، قابل راستی آزمایی نیز باشد، در غیر این صورت توافق معنی ندارد چرا که یک بار در سال ۲۰۱۵ توافقی موسوم به برجام منعقد شد اما هیچ آورده‌ای به کشور بجز تحمیل خسارت محض نداشت و از این منظر نباید اجازه داده شود مجددا کشور از این سو دچار آسیب دیگری شود.

خواسته تهران نیز مشخص است، علی شمخانی پیشتر در توئیتی نوشته بود «‌رفع واقعی تحریم‌ها یعنی بهره‌مندی ‎ایران از منافع اقتصادی قابل اتکاء و پایدار. بدعهدی اثبات شده ‎آمریکا مهمترین عامل تهدیدکننده هرگونه توافق است. راستی‌آزمایی و ارائه تضمین بخش لاینفک ‎توافق خوب است».

وقتی سخن از «بهره‌مندی ایران از منابع اقتصادی قابل اتکا» می‌شود یعنی بازگشت به هدف اولیه حرکت ایران به سمت مذاکرات هسته‌ای در ابتدای دولت موسوم به تدبیروامید که مدعی بودند با لغو «بالمره» تحریم‌ها، هم چرخ سانتریفیوژ‌ها را خواهند چرخاند و هم چرخ اقتصاد را! اما آنچه پس از هشت سال بی‌عملی شاهد بودیم تورم ۵۷ درصدی بود که اقتصاد ایران را به ته دره پرتاب کرد‌. حال دولت مردمی درصدد اصلاح رویه‌های غلط و خسارت‌زای گذشته است به همین منظور از دو مسیر موازی یعنی «رفع تحریم‌ها» و «خنثی‌سازی تحریم‌ها» برای نیل به این هدف استفاده می‌کند.

تمرکز اصلی دولت مردمی، «خنثی‌سازی» تحریم‌هاست به طوری که افزایش حجم تجارت خارجی در پنج ماهه اخیر نسبت به شش ماهه ابتدایی امسال و حتی سال قبل و عبور از مرز ۴۰ میلیارد دلار دلیلی بر این مدعاست. از دیگر سو مسیر «رفع تحریم‌ها» نیز پیگیری می‌شود اما آنچه برای ایران مهم است، رفع همه تحریم‌ها و تصمیم‌گیری قطعی و منطقی آمریکاست.

انتهای پیام/